Dysonans poznawczy a ekonomia

Czasem mnie to spotyka, i zapewne Czytelników: kupiłem sobie coś fajnego, ale niezbyt tanio. To nie była rzecz pierwszej potrzeby. Ale sprzedawczyni była taka ujmująca i tak mi się podobało, że trudno było odmówić. Pojawia się myśl: czy dobrze zrobiłem? czy nie przepłaciłem? zaraz sprawdzę...

Dysonans pomiędzy chęcią zrobienia sobie przyjemności a niepokojem, czasem nawet wyrzutami sumienia, że wybór był zły, prowadzi do próby usprawiedliwienia się. No tak, przecież tego mi było trzeba. Stać mnie. To okazja. Co prawda gdzieś tam jest taniej, ale kto by tam tyle czekał. Trudno było przewidzieć, że nie będzie potrzebne. Tak się na mnie gapili, że nie mogłem nie kupić. Zawsze chciałem taki mieć. I tak dalej, i tak dalej - usprawiedliwiamy swoje mało ekonomiczne zachowanie, spychając je w niepamięć.

Tak to mniej więcej działa. Jeśli chcesz uniknąć dysonansu, przygotowuj się do zakupu adekwatnie do jego wartości. Ćwicz asertywność i nie wyciągaj na wspólne zakupy znajomych bez nabrania przekonania, że chcesz kupić daną rzecz. Porównaj oferty wcześniej, choćby w sieci. Zastanów się, kiedy będzie potrzebny przedmiot, czy warto wstrzymać się. Spytaj o opinie. Rozważ alternatywy lub substytuty. A w końcu - ponegocjuj i kup z radością. Zasłużyłeś/aś. Czasem trzeba się dowartościować.